Potloodtekeningen 2018

Het verloop van vier tekeningen.

In de mini serie potlood tekeningen zit een verloop.
De eerste tekening, titel: 22 06 ’18, ligt ten grondslag aan de volgende in de reeks.
Bij 22 06 ’18 is op de onderste rij per ongeluk een “foutje” geslopen.
Nadat het grid is getekend en ik bedacht heb wat ik, met het grid als basis, wil gaan tekenen is het een kwestie doen en uitvoeren. Het uitvoeren/tekenen van de repetitieve cirkels vraagt om concentratie en is ook volhouden, het kan fysiek lastig zijn.
Het ”foutje” de dissonant vond ik aantrekkelijk genoeg om haar in een volgende tekening in een grotere vorm te tekenen.

Tijdens het werken aan de tweede tekening, titel: 25 06 ’18, bleek dat het papier op sommige plekken zo dun werd dat het niet meer ging om verder te tekenen, het potlood ging door de herhaling van lijnen op dezelfde plekken door het papier heen. Hierdoor ontstonden wel interessante plooien maar ook bijna scheurtjes.

Het teken om te stoppen was aangebroken.

Bij de derde tekening ben ik op dezelfde wijze begonnen als bij de tweede, op dikker papier, ik was van plan om zolang als mogelijk door te tekenen om te zien waar de grens zou liggen maar onderweg kreeg het beeld mij in de greep; het associeerde mij met een kiem, het beeld wilde ik laten blijven.
Bij de vierde tekening zijn de cirkels tegen elkaar aan getekend; een borstelige monumentale vorm ontstond waarbij duidelijk te zien is dat de eerste tekening nodig is geweest.

ga naar portfolio

Aquarellen 2018

Dichtbij / Ver weg

De aquarellen zijn opgebouwd uit getekende geometrische vormen die een structuur maken. Aan alle aquarellen ligt eenzelfde structuur ten grondslag.
Door met aquarelverf kleuren in verschillende tonen te schilderen raakt de oorspronkelijke structuur ondergeschikt en ontstaan er banen van het lichtste licht tot het donkerste donker zonder puur zwart* uit de tube te gebruiken.
Door het subtiele contrastverloop tussen bijna transparant en een stevige toon ontstaat er een soort damp of mist.

Afhankelijk van de afstand van beschouwen van de aquarel verandert de vorm, deze vervaagd, wordt minder scherp of kan veranderen in een andere vorm, details vallen weg

*Door bv. rauwe omber en ultramarijn te mengen ontstaat een “zwart.”

ga naar portfolio

Oostindische inkt tekeningen 2015

In de serie tekeningen met als thema “structuur en intuïtie” begin ik altijd als eerste punten met potlood willekeurig op het papier te zetten, daarna begint het tekenen.
Ik teken met Oost Indische inkt in zwart en verschillende grijs gradaties.
De punten zijn mijn houvast, dan begint het wandelen, het zoeken, het laten gaan, door lijnen te tekenen die via de punten een route afleggen.

Mezelf stellen om “de lijnen van boven naar beneden te laten gaan of andersom, in ronde of hoekige vormen, in horizontalen of verticalen richting, op zichzelf staand of beide door elkaar heen te tekenen, een lijn zolang mogelijk zonder het papier los te laten te tekenen. Lijnen als een regel open laten of juist niet. Lijnen met stevige druk tekenen of licht vloeiend over het papier laten glijden. Haperende streepjes zetten die een weerbarstige lijn vormen. Pogen ruimtelijkheid, gelaagdheid te maken door met verschillende grijzen en zwarte inkt, in dikke en dunne lijnen over elkaar heen te tekenen.”

Door herhaling van structuur of lijn dicht op elkaar te tekenen ontstaat er een wollig soort toon.
Soms wordt het een kluwen en zet ik gekleurde puntjes of cijfers op het papier om de structuur die ik mezelf gesteld had te kunnen blijven vasthouden. Soms ontstaan organische vormen, of associaties met een stadskern van grote hoogte of een flirt met de Fibonacci reeks om de structuur van een zonnebloem te begrijpen.
De ene tekening roept tijdens het tekenen de volgende op, '' wat zal er gebeuren als ik bij de volgende zus en zo ga doen”?

ga naar portfolio